به تازگی در شهر ایشیکاوای ژاپن یک نمونه ماهی کوی یافت شده که نشانه عجیبی بر سر دارد این ماهی سفید رنگ بر روی پیشانی خود لکه ای قرمز رنگ دارد که به شکل قلب در آمده است . به همین دلیل مردم علاقه مند ، این ماهی را مظهر عشق دانسته و برای دیدن آن به این شهر سفر می کنند.

اکونیوز:غار ماهی کور در استان لرستان صحنه حیات گونه ای است که شاید بتوان آن را شگفت انگیز ترین گونه ماهی در کشورمان دانست، ماهی که با بدنی شفاف توانایی دیدن ندارد

به گزارش خبرگزاری اقتصادی ایران(econews.ir)،در نزدیکی ایستگاه تنگ هفت لرستان اثری طبیعی و ملی به نام غار ماهی کور در پایه کوهی جای گرفته است. این غار محل زندگی یکی از کمیاب ترین ماهی‌های جهان به نام ماهی کور ایرانی است.
"ماهی کور" یکی از گونه های کمیاب و اندمیک ایران است که در دنیا گونه ای منحصر بفرد محسوب شده که در غاری واقع در استان لرستان زندگی می کند و اولین "غارماهی" حقیقی جهان است  که اولین بار ژئولوژیست دانمارکی در سال 1937 ضمن مسافرتی که به ایران داشت کشف و مطالعاتی بر روی این گونه انجام داد.
لرستان تنها زیستگاه "ماهی کور" در کشور
در جهان تاکنون حدود 40 گونه ماهی بدون چشم در آبهای شیرین شناسایی شده است. خانواده کپور ماهیان با 11 گونه بیشترین تعداد و در رتبه اول قرار دارند و خانواده سگ ماهیان جویباری با 10گونه در رتبه دوم قرار دارند.

قاره آسیا بیشترین تعداد گونه های ماهیان کور آب شیرین جهان را دارد و پس از آسیا قاره های آمریکا و آفریقا قرار دارند. در قاره آسیا چین و تایلند بیشترین گونه های ماهیان کور آب شیرین را دارا هستند و کشور ایران با داشتن دو گونه منحصر بفرد و نادر جزء کشورهای دارای این گونه هاست.
زیستگاه این دو گونه ماهی در یک غار واقع در زیر کوه چلن (چیلنگ) در استان لرستان حوالی ایستگاه تنگ هفت از توابع بخش پاپی شهرستان خرم آباد قرار دارد که به غار ماهی کور معروف است.
ویژگیهای غار ماهی کور
ماهیان کور غار که از گونه های منحصر به فرد و حمایت شده هستند در این غار زیست می کنند. عمق آب غار ماهیان کور مشخص نیست، آب به صورت راکد با سطحی متغییر بین 20 تا 30 متر مساحت در نوسان است که در فصل بهار و پر آبی به علت ازدیاد نزولات آسمانی در نتیجه زیاد شدن آب، آب اضافی از دهانه غار خارج و جویباری با عنوان کارود (کای رود) را تشکیل می دهد که پس از طی حدود 300 متر از دهانه غار آبشار زیبایی را بوجود می آورد و سپس به رودخانه سیرم که از رشته رودهای کوچکتر سیرم و للری است وارد و پس از طی کردن حدود چهار کیلومتر به رودخانه سزار می ریزد.
چگونگی کشف غار/ گونه ای که از سر از دانمارک و انگلیس درآورد!
همزمان با احداث راه آهن سراسری تهران - جنوب دو نفر طبیعی دان دانمارکی که به همراه مهندسان سازنده راه آهن و مجریان طرح به منطقه آمده بودند پس از بررسی سر شاخه رود سیرم و جویبار کارود به یک حفره آبی در نزدیکی روستای لاون می رسند که پس از بررسی با یک نوع ماهی کور مواجه می شوند که ضمن نمونه برداری چندین گونه از این ماهیان را به موزه جانور شناسی دانشگاه کپنهاک منتقل و در سال 1944 تحت عنوان "ایرانوسیپریس تیفلوپس" به عنوان یک گونه جدید به جهانیان معرفی شد اما از معرفی محل دقیق ماهی های کشف شده خودداری کردند.
چندین سال بعد یک محقق انگلیسی به نام آنتونی جان اسمیت برای کشف محل ماهی کور به ایران و به شهر کرمان سفر می کند و پس از سه ماه تحقیق بدون اینکه نتیجه ای بگیرد به کشورش بر می گردد.

چند سال بعد این محقق متوجه می شود که ماهی کور مورد نظرش در کرمان نبوده بلکه در کوه های زاگرس وجود دارد و بر این اساس به منطقه پاپی سفر می کند و به محل غار می رسد و چند نمونه از ماهیان غار را با خود به انگلیس می برد که در حین آزمایش و بررسی متوجه می شود که این نوع همان گونه ای است که توسط دانمارکیها ثبت و به جهانیان معرفی شده اما یک نوع دیگر گونه جدیدی است که با نام وی تحت عنوان "پاراچو بیتس اسمیتی" به ثبت می رسد.
مشخصات ظاهری ماهیان کور غار و وجه تسمیه آن
وجه تسمیه این غار به خاطر وجود ماهیان کوچک و صورتی رنگی است که فاقد چشم هستند و به همین دلیل ماهی کور نامیده می شوند.
طول این ماهی ها بین چهار تا پنج سانتی متر بوده و سر این ماهیان تا حدودی پهن و هیچ اثر خارجی از چشم دیده نمی شود. دیواره بدن به قدری شفاف است که روده پر با محتوای تیره دیده می شود، رنگ ماهیها در حالت زنده صورتی است.
اختلاف این دو گونه در این است که "ایرانوسیپریس" دو جفت سبیلک، یک جفت روی لب بالا و جفت دیگر در گوشه های دهان و کمی نیز فلس دارد. ولی "پاراچوبیتس اسمیتی" سه جفت سبیلک دارد که دومین جفت از آنها به خوبی رشد کرده و به انتهای سومین جفت می رسد و فلس هم ندارد.
ماهی که رگهای خونی آن را می توان دید!
کم‌رنگی با بی‌رنگی این ماهی به قدری است که رگ‌های خونی از زیر پوست دیده می‌شود. نمونه‌های موجود در محلول‌های نگهدارنده مانند الکل و فرمالین که در موزه نگهداری می‌شود به سفید مایل به زرد تغییر رنگ می‌دهند.

حداکثر اندازه در نمونه‌های بدست آمده تا 55 میلیمتر گزارش شده است. گونة ماهی کور ایرانی تاکنون تنها از غار ماهی کور در تنگ هفت لرستان در ایران یافت شده است.
زیستگاه این ماهی در آب‌های زیرزمینی است. در غار ماهی کور به دلیل اینکه دهانة این غار به سطح آب‌های زیرزمینی اتصال دارد، این امکان را به وجود آورده که ماهی کور در طول شب‌ها به نزدیکی سطح آب در دهانة غار می‌آید.
غیر از جلبک‌هایی که در کناره صخره‌های آبی در سطح زمین می‌روید، وجود هیچ‌گونه گیاهی در نهرهای زیرزمینی‌ تأیید نشده است. اینکه ماهی کور از چه تغذیه می‌کند تاکنون به طور دقیق شناخته نشده ولی احتمال این می‌رود از نوعی آرتیما تغذیه کند که در آبهای زیرزمینی یافت می‌شود.
عمر این ماهی در طبیعت مشخص نیست ولی در محیط اکواریوم حدود 18 تا 24 ماه عمر می‌کند. همچنین تولید مثل این ماهی نیز ناشناخته باقی مانده است.
ماهی کور که در لیست قرمز قرار دارد
ماهی کور ارزش خوراکی و صنعتی برای انسان ندارد ولی نقش آن در چرخة زیستی و محیط زیست بسیار حیاتی است. این ماهی در پایداری سفره‌های آب زیرزمینی نقش ارزنده‌ای را بازی می‌کند.
ماهی کور به دلایل گوناگونی از سال 1990 در لیست قرمز قرار گرفته و در حال حاضر یکی از حیوانات در معرض خطر شناخته شده و از نظر اتحادیه جهانی حفاظت از گونه‌های جانوری حتی بیشتر از یوزپلنگ ایرانی در معرض خطر و نیاز به حفاظت‌های شدید قرار دارد.
غار ماهی کور تنها اثر طبیعی ملی لرستان است
معاون محیط طبیعی اداره کل محیط زیست استان لرستان در این رابطه از ماهیان کور غار به عنوان شگفتیهای آفرینش یاد کرد و گفت: این گونه ها در محدوده جغرافیایی معین و محدودی انتشار دارند و در هیچ جای دیگر کشور تاکنون یافت نشده اند و جزء گونه های اندمیک و منحصر بفرد لرستان هستند.
نبی اله قائد رحمتی ادامه داد: با این تفاسیر در سال 1382 طرح مقدماتی به عنوان اثر طبیعی - ملی غار ماهی کور تهیه و پس از انجام مراحل قانونی در سال 1384 در شورای عالی حفاظت محیط زیست مطرح و طی مصوبه شماره 262 مورخ 1384/2/14 به عنوان نخستین اثر طبیعی ملی استان لرستان تصویب و به ثبت رسید.
وی یادآور شد: در حال حاضر توسط اداره کل حفاظت محیط زیست لرستان محیط بانانی به منظور حفاظت و حراست از این منطقه و گونه های مذکور به کار گمارده شده و نیروهای اجرایی یگان حفاظت اداره کل و محیط زیست شهرستان دورود نیز در این زمینه با ماموران منطقه برای حفاظت بهتر همکاری لازم را به عمل می آورند.
ماهی کور از ذخائر ژنتیکی نادر ایران
معاون محیط طبیعی اداره کل محیط زیست استان لرستان به ارزش علمی و تحقیقاتی ماهیان کور اشاره کرد و یادآور شد: ماهیان کور به لحاظ شیلاتی فاقد ارزش اقتصادی هستند اما به عنوان منابعی برای ذخائر ژنتیکی نادر و منحصر به فرد در بسیاری از پژوهشکده ها مورد مطالعه و ارزیابی قرار می گیرند.

قائد رحمتی ادامه داد: همچنین این ماهیها تحت عنوان ماهیان زینتی و شگفت انگیز و زیبا در موزه های حیات وحش و آکواریوم ها در برابر دید علاقه مندان قرار می گیرند.
فرسایش دهانه غار، ماهی کور را تهدید می کند
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان لرستان پیرامون مخاطرات پیش روی این گونه گفت: در حال حاضر مهمترین مشکلی که ما با آن در غار ماهیان کور مواجه هستیم موضوع فرسایش دهانه غار است.
محمد حسین بازگیر ادامه داد: فرسایش موجب شده است که واریزه ها دهانه غار را در معرض مسدود شدن قرار دهند که باید فکری اساسی برای موضوع فرسایش در دهانه این غار صورت گیرد.
کمبود اعتبار برای ساماندهی تنها اثر طبیعی ملی لرستان
وی با تاکید بر اینکه طرح ساماندهی تنها اثر طبیعی ملی استان لرستان آماده شده، بیان داشت: متاسفانه هنوز نتوانسته ایم اعتبار مورد نیاز برای اجرای این طرح را تامین کنیم.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان لرستان تصریح کرد: در اجرای این طرح به دنبال مقابله با فرسایش و اثرات ناشی از آن در دهانه غار ماهیان کور هستیم.
بازگیر به مخاطراتی که پیش از این توسط جاده دسترسی سد بختیاری برای این اثر طبیعی ایجاد شده بود اشاره کرد و بیان داشت: خوشبختانه با همکاری مسئولان سد و جاده دسترسی کارگاه ایجاد شده در نزدیکی محل غار ماهیان کور جابجا شد.
وی ادامه داد: در حال حاضر همه تجهیزات مربوط به راهسازی از محدوده این اثر طبیعی ملی به طور کامل منتقل شده و مشکلی در این رابطه وجود ندارد.
به هر روی به نظر می رسد ماهیان کور گونه های منحصر به فردی هستند که تلاش برای حفظ آنها باید در اولویت کاری مسئولان قرار گیرد و در این راستا طرح ساماندهی این اثر طبیعی ملی لرستان نیازمند نگاه ویژه متولیان امر است.

شخصات ماهی اندلر:

نام علمی: Poecilia wingei

نام مشترک : اندلر

نام انگلیسی :  Endler

سطح مراقبت : آسان و کمی متوسط

اندازه ماهی: تا ۱.۵ اینچ (۴ سانتی متر)

اسیدیته آب  : ۷ - ۸.۵

سختی آب  : ۱۵-۳۵

دمای مورد نیاز:  ۲۴تا ۲۹درجه سانتیگراد

طول عمر: ۳ تا ۵ سال

منبع / زیستگاه: جنوب آمریکا و تالاب های شمال شرق ونزوئلا 

رفتار / خلق و خو: به طور کلی صلح جو و بسیار کنجکاو هستند . بهتر است برای هر ماهی نر ۲ یا ۳ ماده در نظر گرفته شود

جنسیت: در نرها باله مخرجی که در انتهای شکم قرار دارد تغییر شکل یافته و به شکل لوله ای باریک و کوتاه در می آید و تا حدودی شبیه به اندام جنسی پستانداران می گردد به این لوله جنسی در اصطلاح گونوپودیوم ( Gunopodium ) اطلاق می شود .نر ها در این گونه از رنگ های درخشان تری نسبت به ماده های برخوردار می باشند

جفتگیری / تولید مثل:  بعد از پایان دوره بارداری ماهی ماده شروع به زایمان نوزادان می کند در این حالت نوزادها که ازنظر رشد اندام تا حدود زیادی به تکامل رسیده اند به صورت گلوله شکل از بدن ماهی ماده خارج شده و بعد با یک حرکت سریع و جهش مانند به حالت عادی و طبیعی در آمده و شروع به شنا می کنند . برخلاف سایر زنده ها اندلر علاقه ای به خوردن نوزادان خود نشان نمی دهد .مدت باردادری در این گونه بین ۲۳ تا ۲۴ روز می باشد.

سازگاری : ماهی اندلر با اکثر ماهیان آکواریومی سازگار می باشد.البته نباید انها را با ماهیان گوشت خوار و مهاجم نگهداری نمود . جهت نگهداری از نمونه های خالص این ماهی بهتر است با گوپی ها نگهداری نگردند چون ممکن است با هم جفتگیری کرده و هیبرید های نا خالص تولید گردد.

رژیم غذایی :  اغلب همه چیز خوار بوده و میگوی آب شور ،کرم خاکی ،  پولکی ، آرتیمیای زنده و گرانول و... می توانند رژیم غذایی مناسبی برای این ماهی باشند. البته یک رژیم گیاهی شامل  اسفناج  نیز می تواند توصیه گردد به خصوص اینکه به رشد باله های ماهیان  نر کمک خواهد نمود

منطقه شنا: در قسمت میانی و یک سوم بالایی آکواریوم

حجم آکواریوم: ۳۵ لیتر

خرچنگ لاجوردی به علت رنگ آبی زیبای خود مجبوبیت خاصی در بین آکواریوم داران پیدا کرده است. با گذشت زمان و بزرگ تر شدن خرچنگ، رنگ آبی بدن تیره تر خواهد شد. خرچنگ لاجوردی در محیط طبیعی زندگی خود تا 12 سانتی متر رشد می کند. اما در آکواریوم هرگز به این اندازه نخواهد رسید. خرچنگ لاجوردی در طبیعت به رنگ های سبز لجنی تا آبی لاجوردی وجود دارد.

خرچنگ لاجوردی به طور کلی موجودی صلح جو است. اما احتمال این که ماهی های کوچک و کم جنب و جوش را شکار کند صفر نیست. برای جلوگیری از این اتفاق لازم است که وعده های غذایی آسان از نظر دسترسی، در اختیار خرچنگ قرار گیرد. غذاهای پروتئینی و همچنین جلبک از جمله غذاهای مورد علاقه ی خرچنگ لاجوردی هستند. توصیه می شود که از آکواریومی کوچک برای نگهداری از این خرچنگ استفاده شود. آکواریومی با حجم 20 تا 30 گالن برای خرچنگ لاجوردی مناسب است. دمای 20 تا 29 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.5 تا 8.0 برای این خرچنگ مناسب است.

تکثیر خرچنگ لاجوردی کار آسانی و در صورت وجود شرایط مناسب در آکواریوم، تخمریزی انجام خواهد شد. اما برای تولید نژاد های زیباتر باید از جفت های مناسب و انتخاب شده استفاده نمود. استفاده از جفت مناسب موجب تولید خرچنگ هایی با رنگ آبی روشن می شود.

دکتر مطلبی با اعلام این خبر گفت: پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی کشور وابسته به موسسه تحقیقات شیلات ایران ماموریت های متعددی دارد که یکی از آنها تحقیق پیرامون بیماری های آبزیان است.
وی گفت: این پژوهشکده با استقرار آزمایشگاه های تخصصی و اخذ استاندارد 17025 در مسیر استاندارد سازی بین المللی، پس از کسب رتبه عالی در بین 41 کشور دنیا، توانست تایید سازمان جهانی دامپزشکی را به عنوان آزمایشگاه رفرنس بین المللی در تشخیص بیماری های ویروسی آبزیان را کسب کند.
ذکتر مطلبی افزود: این امکان ضمن آنکه گام بلندی در تحقق یکی از اهداف افق 1404 است، دو مزیت مهم برای ما دارد. نخست آنکه کشور ما در تشخیص بیماری های ویروسی آبزیان که عموما تنوع و پیچیدگی زیادی دارد، بی نیاز از کشور های دیگر شده است.
وی ادامه داد: دیگر آنکه فرصت مغتنمی برای محققان ما فراهم شده که بر روی نمونه هایی که از سراسر دنیا برای تشخیص بیماری های ویروسی آبزیان به این آزمایشگاه و پژوهشکده ارسال می شود، مطالعه کنند. ضمن اینکه محققان می توانند با ایجاد مسیری در آمد زا، فرصتی برای ارتباطات بیشتر تخصصی داشته باشند و متعاقب آن موقعیت جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی دامپزشکی ارتقا یافته و تثبیت شود.
مطلبی تصریح کرد: البته این افتخار، مسئولیت ما را سنگین تر می کند چراکه لازم است با تلاش بیشتر در رقابتهای سالانه، این موقعیت را حفظ کرده و به سطوح بالاتر ارتقا بدهیم.
رئیس موسس تحقیقات شیلات ایران در گزارشی از دستاوردهای سال گذشته این موسسه، به ثبت 10 مورد دانش فنی و نتایج در خور مطالعاتی در مورد ماهیان خاویاری در بزرگترین بانک اطلاعاتی و ثبت اختراعات امریکا اشاره کرد و گفت: از جمله دستاوردهای بسیار با ارزش انستیتو بین المللی تحقیقات ماهیان خاویاری، به نتیجه رسیدن کار سنگین علمی تفکیک جنسی «تاس ماهی ایرانی» دریای خزر از «تاس ماهی روسی» بود که اکنون مستندات علمی کافی داریم تا اثبات کنیم جمعیت قالب تاس ماهی دریای کاسپین گونه تاس ماهی ایرانی است.
وی همچنین  معرفی گونه های پر بازده با دوره بلوغ کوتاه «بستر» و «سیبری» از گونه های ماهیان خاویاری را به آبزی پروران، از دیگر دستاوردهای مهم موسسه تحقیقات شیلات ایران عنوان کرد.
 
«تیلاپیا»؛ انقلاب صنعت آبزی پروری:
رئیس موسسه تحقیقات شیلات ایران همچنین با اشاره به اینکه طبق برنامه پنجم توسعه، میزان تولید آبزی پروری باید به رقم یک میلیون و 600 هزار تن برسد، گفت: گونه اقتصادی پر بازده «تیلا پیا» که مدت ها در دستورکار بود، هم اینک با دستیابی به بیوتکنیک تکثیر، پرورش، مولد سازی، بومی سازی و مهمتر از همه تولید لاین تک جنسی به منظور کاستن از دلنگرانی های زیست محیطی، توانسته ایم دو گونه مناسب با شرایط اقلیمی کشورمان که دچار شوری و کم آبی هستند را منطبق با شرایط آب های داخلی، معرفی کنیم.
وی گفت: تیلاپیا در شرایط زیستی مختلف از هشت تا 20 تن در هکتار تولید دارد که می تواند انقلابی در صنعت آبزی پروری ما باشد و با توجه به طعم مطلوب و بازار پسندی، می تواند در ارتقا سرانه آبزی مصرفی موثر باشد.
رئیس موسسه تحقیقات شیلات ایران همچنین از تکمیل تحقیقات مربوط به بومی سازی و مولد سازی میگوی «وانامی» خبر داد و گفت: با اطمینان می گوییم که از واردات مولد میگو، لارو و پست لارو میگو وانامی بی نیاز شدیم.

در پایان یک دوره 6 ماهه پرورش ماهیان تیلاپیای قرمز در استخر خاکی 500 مترمربعی مرکز تحقیقات ماهیان آب شور داخلی- بافق در روز چهارشنبه 12 مهرماه 1391 ، مقدار 1025 کیلوگرم ماهی با میانگین وزن 517 گرم صید شد.

این ماهیان با میانگین وزن اولیه 60 گرم نیمه اول فروردین ماه با تراکم 4.2 قطعه برمترمربع ذخیره سازی شده بودند. میزان بازماندگی این ماهیان در طول دوره %94.4، ضریب تبدیل غذایی 0.7 و ضریب رشد روزانه 2.5 گرم برروز بود. در این دوره پرورش بدون استفاده از تعویض شدید آب، کوددهی مرتب و استفاده از تولیدات طبیعی که موجب کاهش قابل توجه هزینه های تولید می شود و از ویژگی های ماهیان تیلاپیای پرورشی است در شرایط استخرهای خاکی بخوبی حاصل گردید.

این مقدار صید معادل 20 تن برهکتار تولید در شرایط پرورش غیرمتراکم می باشد و در شرایطی که بهره برداری کنونی از مزارع پرورش ماهیان گرمابی در شرایط استخرهای خاکی کشور برداشت 6 – 4 تن برهکتار کپورماهیان است، در آبزی پروری کشور بی سابقه و در تولید محصولات کشاورزی کشور کم نظیر محسوب می شود.

ژله فیشها ازقدیمترین موجودات زنده دریایی بوده که از650 میلیون سال قبل ( قبل ازدوران دایناسورها ) تا بحال دردریاها زیست می نمایند. ژله ها ازنظر شکل، اندازه ورنگهای متنوع  به گونه های مختلف تقسیم بندی می شوند.
بکارگیری نام Fish یا ماهی برای ژله ها به طورعلمی غلط وبی اساس می باشد به همین علت موزه آبزیان آمریکا کلمه Jellies یا seajelliesرا برای این آبزی پیشنهاد می کند.
ژله ها درکشوریونان بعلت شکل فنجان مانند آن به Skyphos یا جام شراب معروف می باشند.

درسیستم رده بندی، ژله فیشها متعلق به سلسله Animalia، زیرسلسله Eumetazoa ، راسته Cnideria  وزیرراسته Medusozoa  می باشند. ژله فیشها از نظر خصوصیات مورفولوژیکی متعدد بوده وازمرحله     Classesاشتقاق پیدا می کنند. به طوریکه کلیه ژله فیشها موجود دردنیا درچهار کلاسه معروف قرارمی گیرند که عبارتند از:

 به گزارش روابط عمومي سازمان شيلات ايران، رئيس سازمان شيلات ايران گفت: طي سال 90 حدود 210 ميليون دلار صادرات محصولات شيلاتي در كشور بود كه پيش بيني مي شود اين رقم امسال از مرز 350 ميليون دلار عبور كند.

به گزارش پايگاه اطلاع رساني دولت غلامرضا رازقي افزود: پيش بيني مي شود امسال بيش از 800 هزار تن محصولات شيلاتي در كشور توليد شود.وي افزود: اين ميزان در سال 89 در حدود 663 هزارتن و در سال 90 به 735 هزارتن ارتقا پيدا كرد و اين روند با توجه ظرفيت هاي خوبي كه در آب هاي داخلي و ساحلي است، مورد توجه قرار گرفته است. رئيس سازمان شيلات ايران با تاكيد بر اينكه روند موجود در زمينه آبزي پروري در كنار كشاورزي به عنوان يك اولويت مهم مورد توجه است، افزود: در حال حاضر بحث دو منظوره كردن كشاورزي در قالب آبزي پروري در كنار كشاورزي مورد توجه است. رازقي با بيان اينكه در زمينه دو منظوره كردن كشاورزي گام هاي خوبي در كشور صورت گرفته و نتايج خوبي حاصل شده است افزود: بحث دو منظوره كردن كشاورزي به عنوان اولويت مهم شيلات ايران و مراكز استان ها مورد تاكيد است. رئيس سازمان شيلات ايران پرورش ماهي در قفس در سدها را يكي از برنامه هاي مهم شيلات ايران دانست و افزود: در اين روش گام هاي خوبي در زمينه توسعه آبزي پروري صورت گرفته است. رازقي كشورهاي همسايه، چين، كره و كشورهاي اروپايي را مهمترين بازارهاي هدف صادراتي محصولات شيلاتي ايران اعلام كرد و افزود: ارتقاء سطح صادرات شيلات ايران به كشورهاي مختلف جهان در دستور كار است. رئيس سازمان شيلات ايران، افزود: بيشترين ميزان صادرات محصولات شيلات ايران شامل محصول ماهيان گرم است كه به كشورر عراق صادر ميشود همچنين محصول ميگوي ايران نيز به كشورهاي اروپايي بخصوص اسپانيا و فرانسه صادر مي شود. رازقي با ارشاره به تعامل سازنده دستگاه هاي مرتبط در حوزه آبزي پروري، به چشم انداز مطلوب بخش آبزي پروري در حوزه توليد و صادرات اشاره كرد و افزود: با توجه به تعامل سازنده و مطلوبي كه در حوزه شيلات داريم اميدواريم موانع و مشكلات در اين بخش مرتفع شده و به دستاوردهاي خوبي در اين بخش برسيم. وي در ادامه از افزايش توليد بيش از 13 هزار ميگوي پرورشي طي سال جاري خبرداد و گفت: اين ميزان در سال 89 بيش از شش هزار و 700 تن و در سال 90 هشت هزارتن بوده است و امسال به بيش از 13 هزار تن مي رسد كه بيش از 50 درصد اين محصول صادر مي شود. رازقي با اشاره به بسته حمايتي 100 ميليارد توماني دولت از پرورش كنندگان ميگو افزود: اين بسته حمايتي به بانك هاي عامل ابلاغ شده است كه اين بسته موجب ايجاد دلگرمي در پرورش دهندگان ميگو شد.

سواحل شهر بندرگاهی آكاپولكو در ایالت گوئرِرو در جنوب مكزیك در روزهای اخیر مهمان جمعیت انبوهی از ماهی‌ها شده‌اند.

به گزارش 3 نسل به نقل از ایسنا، این میزان به قدری زیاد است كه از بالا مانند یك لكه نفتی بزرگ دیده می‌شود.

هزاران ماهی ساردین، كولی، راه‌راه و ماكرل در سواحل مكزیك موج می‌زنند.

بسیاری معتقدند هجوم ماهی‌ها در اثر سونامی ژاپن اتفاق افتاده است. البته متخصصان هنوز در مورد این واقعه نظری نداده‌اند.

ماهیگیران خوشحال با قایق‌های چوبی خود به دریا رفته و بدون استفاده از تور یا قلاب تنها با اكتفا به یك سطل ماهیگیری می‌كنند.

ریچ بریج، یك زمین‌شناس سازمان زمین‌شناسی آمریكا در مورد این واقعه می‌گوید: این پدیده جزو وقایعی است كه انسان دوست دارد بین آنها ارتباطی ایجاد كند، ‌اما كسی چه‌می‌داند؟‌ سونامی می‌تواند جریانات منطقه‌ را تغییر دهد اما نمی‌توان به راحتی بین این وقایع ارتباط ایجاد كرد.

خرچنگ کوتوله ی نارنجی یا خرچنگ نارنجی دارف به علت رنگ زیبا و اندازه ی کوچکی که دارد یکی از محبوب ترین خرچنگ های آب شیرین محسوب می شود. خرچنگ نارنجی حداکثر تا 5 سانتی متر رشد می کند. این نوع خرچنگ از طریق تکثیر گزینشی در کشور آلمان به وجود آمده است.

خرچنگ نارنجی موجودی بسیار صلح جو است و هیچ صدمه ای به گیاهان آکواریوم، ماهی ها و سایر نرم تنان وارد نمی کند. آکواریوم خرچنگ نارنجی باید دارای گیاه و تکه های سنگ و چوب باشد تا فضاهایی همچون غار برای پنهان شدن خرچنگ فراهم آید. دمای 17.5 تا 26.5 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.8 تا 8.0 برای این خرچنگ مناسب است.

خرچنگ نارنجی دارف مانند سایر خرچنگ های آب شیرین موجودی همه چیز خوار است و باید با انواع غذاهای پروتئینی و گیاهی تغذیه شود. همچنین فراهم کردن غذاهای زنده مانند ماهی های بسیار ریز و کم تحرک برای خرچنگ نارنجی موجب رشد و سلامت بیشتر و بهتر این خرچنگ می شود. غذاهای گیاهی همچون هویج، اسفتاج، لوبیا و کدو از غذاهای مورد علاقه ی خرچنگ نارنجی هستند. غذاهای پروتئینی نیز همچون کرم خونی، کرم خاکی، آرتیمیا و غذاهای خشک آماده برای خرچنگ نارنجی مناسب هستند.

نگهداری خرچنگ نارنجی با ماهیان صلح جو و آرامی مانند گوپی، مولی، پلاتی، دم شمشیری و انواع تترا بهترین گزینه است. از نگهداری این خرچنگ با ماهیان پرخاشگری همچون سیچلایدها و برخی از لوچ ها باید خودداری شود. چرا که خرچنگ به یک وعده ی غذایی برای این ماهیان تبدیل خواهد شد.

سفره ماهی آب شیرین با نام های هیستریکس و ماترو نیز شناخته می شود. در کل سفره ماهیان دارای 19 گونه ی متفاوت هستند که دو گونه ی آن ها در آب های شیرین زندگی می کنند. زیستگاه این ماهی رودخانه های جنوب شرقی آمریکا می باشد. دارای بدنی دوار می باشد که سایز آن از 25 سانتی متر تا 1 متر متفاوت است. سفره ماهی آب شیرین دارای دندان هایی در قسمت زیری بدنی است. برخی از گونه های این ماهی دارای دمی زهراگین هستند که این ویژگی آن ها را از پیرانا ها نیز خطرناک تر می کند.

پی هاش 6.5 تا 6.8 و دمای 25 درجه ی سانتی گراد برای این ماهی مناسب است. سفره ماهیان آب شیرین ماهیانی صلح جو هستند که تا 10 سال عمر می نمایند. این ماهیان به آکواریومی با حجم 400 گالن نیاز دارند. معمولا" به صورت تک نگهداری می شوند. چرا که در زمان همسر طلبی، معمولا" رفتارهای ماهی نر موجب مرگ ماهی ماده می گردد.

نگهداری از این ماهیان کار آسانی نیست. فیلتراسیون مناسب و کنترل مکرر میزان نیترات آب الزامی است. همچنین بخاری مورد استفاده در آکواریوم این ماهی باید دارای حفاظ باشد. در غیر این صورت در صورت برخورد ماهی به بخاری، ماهی به شدت دچار سوختگی می شود.

ماهی نر به وسیله ی لوله ی جفتگیری خود از ماهی ماده تشخیص داده می شود. تکثیر این ماهی در صورت انتخاب جفت مناسب کار آسانی است. لازم به ذکر است که بیشتر گونه های سفره ماهیان بچه های خود را به صورت زنده به دنیا می آورند.

غذاهای باکیفیت همچون میگو و دل، انواع نرم تنان مانند صدف و حلزون و خزندگانی چون کرم خاکی برای این ماهی مناسب اند.

ماهیان کف زی مانند لجن خوارها برای نگهداری با این کاهی مناسب نیستند. زیرا به قسمت زیر شکم سفره ماهی صدمه وارد می کنند.

ماهی سرسوسماری از جمله ماهیانی است که به ندرت در آکواریوم ها دیده می شود. شاید یکی از دلایل این موضوع رشد بیش از اندازه ی این ماهی باشد. سر سوسماری تا ۱۷۵ سانتی متر رشد می کند و به به آکواریومی با حداقل حجم ۲۲۵۰لیتر نیاز دارد. زیستگاه سرسوسماری آمریکای جنوبی است. از مشخصه های این ماهی پوزه ی بزرگ آن است که تقریبا" دو برابر سر ماهی است. دارای بدنی استوانه ای است که با پولک های لوزی پوشیده شده است. ماهی های بالغ دارای رنگ کرم همراه با نقاطی بزرگ بر روی بدن و باله ها هستند. سر سوسماری دارای یک ردیف دندان های تیز است که این ماهی را برای نگهداری در آکواریوم نامناسب می گرداند. این ماهی جهنده ی خوبی است و در صورتی که اندازه ی بزرگی داشته باشد قطعا" به درپوش آکواریوم صدمه وارد می نماید.

آکواریوم این ماهی نیاز به گیاه و فضاهایی برای پنهان شدن ماهی دارد. دمای ۲۳ تا ۲۷ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶.۶ تا ۷.۲ برای این ماهی مناسب است.

تکثیر سرسوسماری کار نسبتا" دشواری است. ماهی ماده در زمانی که احساس خطر کند نوزادان را در دهان خود جمع آوری می نماید. نوزادان این ماهی رشد سریعی دارند و به سرعت دارای دندان می شوند. این عامل سبب می شود تا نوزادان بزرگ تر به نوزادان کوپک تر صدمه وارد کنند و حتی بزرگ تر ها از کوچک تر ها تغذیه نمایند.

سرسوسماری را می توان با غذاهایی همچون ماهی، دل گاو و انواع کرم تغذیه نمود. اما ماهی بهترین گزینه برای تغذیه ی سرسوسماری است و ممکن است که این ماهی سایر غذاها را نپذیرد.

ماهی آروانای سیاه بومی جنگل های شناور آمازون است. آروانا دارای بدنی کشیده و استخوانی است. تفاوت آروانای سیاه با آروانای نقره ای بسیار ناچیز است. آروانای سیاه دارای بدنی تیره تر نسبت به آروانای نقره ای است و همچنین انتهای باله های آن نارنجی رنگ است. این ماهی در محل زندگی طبیعی خود از حشرات و ماهیان کوچک تر از خود تغذیه می کند. آروانا برای شکار حشرات، خود را به بیرون از آب پرتاب می کند. این ماهی قدرت پرش بسیاری دارد و در محیط طبیعی می تواند تا 1 متر بالاتر از آب جهش انجام دهد. این ماهی برای شکار حشرات، در زیر محل مورد نظر کمین کرده و طعمه را با چشمان خود زیر نظر می گیرد. سپس با یک پرش سریع طعمه را با دهان خود می گیرد. ماهی آروانا می تواند با استفاده از کیسه ی هوایی خود لحظاتی بیرون از آب زنده بماند.

آروانا رشد زیادی دارد و می تواند تا 90 سانتی متر رشد کند. به همین دلیل به آکواریومی بزرگ با حداقل حجم 945 لیتر نیاز دارد. برای کف آکواریوم این ماهی بهتر است که از شن ریز استفاده شود و همچنین گیاهان انعطاف پذیر در آکواریوم قرار گیرند. در قسمت بالایی آکواریوم باید فضای فراوانی برای شنا کردن ماهی وجود داشته باشد. سطح آکواریوم آروانا حتما" باید با یک در پوش مقاوم و محکم پوشانده شود. زیرا همان طور که گفته شد آروانا پرشگر قدری است. دمای 23 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.0 تا 7.0 برای این ماهی مناسب است.

ماهی آروانا پس از تخمریزی، تخم ها و نوزادان را در دهان خود نگهداری می کند که این مسوولیت به عهده ی ماهی نر است. نوزادان تا زمانی که به سن بلوغ برسند در دهان پدر خود نگهداری می شوند. این دوره 50 تا 60 روز به طول می انجامد. در محیط طبیعی زندگی، نوزادان آروانا به راحتی توسط سایر ماهی ها از جمله سیچلایدها شکار می شوند. به همین دلیل بهتر است که در زمان تخمریزی و نگهداری از نوزادان، ماهی آروانا به صورت انفرادی در یک آکواریوم نگهداری شود.

ماهی آروانا غذاهای مختلف را می پذیرد. در کل غذاهایی که در سطح آب شناور بمانند برای این ماهی بهتر هستند. حشرات و ماهی های زنده بهترین خوراک برای ماهی آروانا است. میگوی خشک شده و غذاهای اقیانوسی نیز برای این ماهی مناسب است.

توصیه می شود که ماهی آروانا به صورت تک در آکواریوم نگهداری شود. زیرا در صورت برخورد با سایر ماهی ها دچار زخم های بدنی فراوان می شود. برای مثال بدن ماهی آروانا با یک ضربه ی ماهی اسکار از وسط می شکند. البته اندازه ی ماهی ها نیز مهم هستند.

اگر قصد خرید ماهی آروانا را دارید به این نکنه توجه داشته باشید که ماهی آروانای سالم دارای سبیلک هایی صاف و در راستای بدن ماهی است. در صورت شکسته یا خمیده بودن این سبیلک ها، ماهی مورد نظر ماهی مرغوبی نخواهد بود.

 این زالوی بزرگ و ترسناک برای اولین بار در کشور پرو توسط یک دختربچه کوچک کشف شده است. بر خلاف سایر زالوها که بر روی بدن قربانی خود باقی می مانند و به مکیدن خون می پردازند این گونه از زالو با استفاده از دندان های بسیار تیز خود در بدن قربانی شکاف ایجاد کرده و به درون آن نفوذ می کند

گردش خانوادگی در دهان آرواره ماهی پدر

بسیاری از انسانها مایل به محافظت و نزدیك نگه داشتن خانواده خود هستند اما آرواره ماهی خالدار این نزدیكی را به حداكثر رسانده و فرزندان خود را در دهان حمل می‌كند.

ایسنا:  این ماهی به ندرت به انجام چنین كاری می ‌پردازد ولی یك عكاس فلوریدایی در یك فرصت نادر توانسته یك آرواره‌ماهی پدر را به تصویر بكشد كه خانواده خود را برای تفریح در دهان گذاشته و در دریاچه وورث‌لاگون می‌گرداند!

آرواره‌ماهی خالدار یك دهان‌پرور بوده و از این رو گونه‌های نر به انتقال تخم ها در دهانشان می پردازند و تا زمان تولد از آنها در برابر شكارچی‌ها محافظت می‌كنند.

این حمل و نقل دهانی بین پنج تا هفت روز به طول می‌انجامد.

ماهی به تصویر درآمده در یك طرف صورت خود از برآمدگی‌هایی برخوردار بوده اما همچنان به حفاظت از فرزندان خود ادامه می‌دهد.

این برآمدگی‌ها نشانگر رویایی با یك كرم شب‌تاب بوده كه باعث ایجاد این صحنه بدیع از مهر پدری در دنیای حیوانات شده است./ایسنا

حلزون شیپوری مالزیایی گزینه ی مناسبی برای نگهداری در آکواریوم های آرام برای نظافت خزه ها و جلبک های آکواریوم محسوب می شود. حلزون شیپوری یکی از فعال ترین حلزون های آب شیرین است که دارای رنگ ها و نقش های مختلفی است. شهرت این حلزون قدرت فوق العاده ی او در تمیز کردن و از بین بردن خزه ها از روی شیشه، گیاهان و سنگ ها است. حلزون ها همچنین غذاهای مانده در کف آکواریوم که احتمال فاسد شدن دارند را نیز مصرف می کنند. برخلاف بیشتر حلزون ها که گاهی اوقات حتی آفتی برای آکواریوم محسوب می شوند، حلزون شیپوری هیچ ضرری برای آکواریوم ندارد.

حلزون شیپوری به شرایط خاصی در آکواریوم نیاز ندارد و خود را با شرایط مختلف وقف می دهد. تنها نیاز حلزون در آکواریوم، نور است. نور موجب رشد بیشتر خزه و در نتیجه فراهم آمدن غذا برای حلزون می شود. ویژگی منحصر به فرد حلزون شیپوری صدمه وارد نکردن به گیاهان آکواریوم است. دمای 20 تا 27 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 7.0 تا 8.0 برای حلزون شیپوری مناسب است.

استفاده از داروهایی شامل ترکیبات مس در آکواریوم این ماهی کار خطرناکی است. چرا که این عمل حلزون را در معرض مرگ قرار خواهد داد.

در صورت مناسب بودن شرایط آکواریوم و فراهم بودن غذای کافی، حلزون شیپوری نیز مانند سایر حلزون ها در آکواریوم تخمگذاری می نماید. نگهداری از نوزادان حلزون به شرایط خاص و اقدامات خاصی نیاز ندارد.

نگهداری حلزون شیپوری با ماهیان گیاهخوار بهترین گزینه ی نگهداری می باشد و نگهداری این حلزون با ماهیان گوشتخوار موجب مرگ حلزون می شود.

حلزون سیب امروزه در بیشتر آکواریوم های آب شیرین نگهداری می شود که علت آن سادگی نگهداری و فواید این نرم تن است. از جمله فواید این حلزون، علاقه ی زیاد او به خزه ها و جلبک هاست که این امر موجب می شود شیشه ی آکواریوم را به خوبی تمیز کند. در برخی مواقع اشتهای بیش از حد این حلزون موجب می شود که به گیاهان درون آکواریوم صدمه وارد کند که این یک نکته ی منفی است. رقابت این حلزون بر سر غذا با سایر نرم تنان درون آکواریوم قابل توجه است. حلزون سیب بدن بزرگ خود را بر روی غذاهایی که در کف آکواریوم انباشته شده اند قرار می دهد تا غذا از دید سایر موجودات درون آکواریوم محفوظ بماند. از جمله دیگر نکات منفی این حلزون رشد بیش از اندازه ی آن تا 14 سانتی متر است. در کل رمز موفقیت در نگهداری از حلزون سیب این است که محیط زنگی حلزون به گونه ای باشد که خصوصیات منفی کمتر بروز کنند و خصوصیات مثبت در بالاترین حد خود را نشان دهند.

حلزون سیب دارای رنگ های متنوعی است. از جمله رنگ های این حلزون می توان به قهوه ای، قهوه ای مایل به زرد، سفید، زرد و حتی آبی، بنفش، صورتی و سبز اشاره نمود. حلزون سیب با نام حلزون طلائی نیز شناخته می شود. نگهداری این حلزون در آکواریومی با شرایط رشد سریع خزه ها و گیاهان مناسب است. به طور متقابل نگهداری این حلزون در آکواریوم با گیاهان حساس و دیر رشد اصلا" توصیه نمی شود. حلزون سیب توانایی قابل توجهی در تغییر رژیم غذایی خود دارد. این نرم تن می تواند انواع گیاهان، غذاهای سایر ماهی ها و حتی ماهی های مرده را به عنوان غذا مصرف کند.

در آکواریوم های خانگی، فعالیت حلزون سیب بیشتر در طول شب انجام می گیرد و در هنگام روز به مناطق تاریک تر آکواریوم پناه می برد. دمای 18 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6 تا 8 برای حلزون سیب مناسب است.

تولید مثل و تکثیر حلزون سیب به سادگی صورت می پذیرد. در صورت مساعد بودن شرایط آب و بالا بودن دما، حلزون سیب در آکواریوم تخمریزی می نماید. این امر، ویژگی مثبتی محسوب نمی شود. چرا که در صورت تکثیر، به سرعت تعداد این حلزون در آکواریوم زیاد می شود و زندگی برای سایر ماهی های آکواریوم غیر ممکن می گردد. برای جلوگیری از این اتفاق نگهداری یک حلزون در آکواریوم توصیه می شود.

سخت پوستان بزرگترین زیر شاخه از شاخه بند پایان بشمار میاید که بیش از 4200 گونه را در خود جای داده است که اکثراً دریازی بوده وتعدادی نیز در آبهای شیرین زیست می کنند و همچنین برخی خشکی زی بحساب میایند

میگوهای مولد وحشی که بطور طبیعی تخمریزی می نمایند عموماًتعداد بیشتری تخمک از میگوهای پرورشی تولید می نمایند .یک میگوی ماده در شرایط طبیعی ممکن است تا بیش از 5 با تخمریزی نماید.