شپش ماهی یکی از مهمترین عوامل تهدید ساز بر علیه  سلامتی ماهیان زینتی به خصوص کپور ماهیان می باشد . آرگلوس نه تنها به صورت مستقیم می تواند موجب بیماری در ماهی گردد بلکه عاملی است برای بروز عفونت های ثانویه در ماهی های درگیر. این انگل جزو بزرگترین انگل های ماهیان زینتی بوده و با قطری برابر 0.5 الی یک سانتیمتر با چشم غیر مصلح قابل رویت می باشد.

آرگولوس یا شپش ماهی  پس از اتصال بر بدن و یا آبشش ماهی نسبت به تزریق آنزیم های گوارشی  بر روی محل  گزش اقدام نموده و پس از آن با مکیدن مایعات بدن ماهی با استفاده از دهان خرطوم مانند خود از آن تغذیه می نماید.

آسیب ناشی از گزش می تواند محل مناسبی برای حمله باکتری های فرصت طلبی مانند آئروموناس یا سودوموناس گشته و موجبات زخم های پوستی و آبشش را فراهم آورد. البته نباید این نکته را فراموش نمود که آرگولوس خود نیز می تواند مخزنی از باکتری ها و ویروس ها گشته  و با اتصال به ماهی ها آنها را وارد بدن آنها نماید.

علاوه بر آسیب های جسمی بروز استرس ناشی از بیماری می تواند با کاهش سطح ایمنی بدن ماهی مبتلا به بروز بیماری های ثانویه ای مانند سفیدک ، کاستیا کمک نموده و در موارد حاد موجبات مرگ و میر ماهیان شما را فراهم سازد

ماهیان حساس :

گلد فیش ها ، koi هاو سا یر ماهیان آکواریومی به این بیماری حساس هستند  

 علائم :

• مشاهده انگل به صورت نقاط تیره رنگ ( که ممکن است متحرک باشند ) بر روی آبشش ها ، باله ها و اغلب پوست اطراف سر ماهی . شپش ها بیضی شکل بوده و مانند سفره ماهی به بدن ماهی چسبیده و حرکات بسیار سریعی دارند . ضمن اینکه گاهی اوقات می توان آنها را به تنهایی و در هنگام انتقال از یک میزبان به میزبان دیگر درآب مخزن شناور یافت.

• ماهین مبتلا شروع به خارش و مالیدن خود به اشیاء درون مخزن خواهند نمود

• در مراحل پیشرفته ماهی ها بی حال شده و ضایعات موضهی قرمز رنگی بر روی بدن آنها مشاهده خواهید نمود

درمان :

• حذف مکانیکی شپش از روی بدن ماهی با استفاده از پنس فورسپس

• استفاده از حمام  پرمنگنات پتاسیم به میزان 10 میلی گرم در لیتر و به مدت 20 تا 30 دقیقه

• استفاده از پرمنگنات پتاسیم به میزان 2 تا 4 میلی گرم در لیتر در استخر ها

پیشگیری :

•  نگهداری ماهی ها در شرایط ایده آل و بالا نگه داشتن پارامتر های آب

• استفاده از منابع آبی مطمئن در آب گیری مخزن

• قرنطینه ماهیان تازه وارد